مبارزه با جعلیات آریایی, [22.07.20 15:22]

جدیدا مد شده پان ایرانیست ها با تیپ روشنفکری مدعی هستن تورکها دارای خط رسم نیستن و ایران آریایی چندین خط داشت البته وجودیت سغد و آریایی بودن آنها نیز در ابهام هست ما امروز خطوط باستانی ایران را بررسی می‌کنیم. 👇👇 @Anti1399panfars



طبق گفته مورخان و خط شناسان و آثار باستانی ایران خطوط ایرانی ها به زبان عربی بود تا بوده اینها از فرهنگ و خطوط ملل های اطراف دزدی میکردن. @Anti1399panfars



⚄ خط و الفباء اولین مؤلفه تمدن، آیا پارسیان صاحب خط و الفبای خاص خود بودند؟
.
.
⚄ پروفسور ابراهیم پور داوود ایران ‌شناس معاصر، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان پاسخ میدهد:
.
.
⚄ پور دواوود - کتاب فرهنگ ایران باستان صفحه ۱۰۲:
.
.
"خطهائی که از زمان کهن در ایران رواج داشته، از خط میخیآرامی وپهلوی گرفته تا خط اوستائی (دین_دبیری) هیچ‌ یک بومی این دیار نبوده و همه از مرز و بوم بیگانه و از کشورهای همسایه به این سرزمین رسیده ‌است خود واژهٔ دبیری که بمعنی نوشته و خط است از لغتهای عاریتی زبانهای ایران باستان است که از زبان بابلی سامی بفرس هخامنشی درآمده و از آن زبان به پهلوی رسیده و از پهلوی در فارسی بیادگار مانده‌است. باید بیاد داشت پیش از آنکه ایرانیان در این سرزمین سر و سامانی گیرند و پادشاهی بزرگی بسر کار آورند، با دو دولت بزرگ و توانای همسایه از سوی مغرب در تماس بودند: یکی از آنها بابل بوده که نخستین پادشاهی آن (۱۹۲۶–۲۲۲۵ ق.م) در حدود بیست وسه سده پیش از میلاد بوجود آمده و دیگر پادشاهی سامی آشور که در حدود سال هزار و هشتصد (۱۸۰۰) در شمال عراق کنونی به دوران رسیده"
.
.
.
⚄ به دلیل سهولت نگارش هخامنشیان پس از خط میخی بابلی ديگر خط سامی یعنی خط آرامی که نیای زبان عربی به شمار میرود را اقتباس کردند، این خط به خط رسمی اولین پادشاهی پارس تبدیل شد، مستشرق آلمانی Josef Markwart اولین شخصی بود که این خط آرامی را به دلیل استعمال در دربار هخامنشی، Reichs Aramäisch یعنی آرامی_شاهنشاهی نامید، پس از وی این نام توسط محققان دیگر نیز اقتباس شد، به دلیل استفاده از این خط از دیرباز سیل عظیم لغات سامی وارد هویت وخاطره جمعی پارسیان شده است، که تا امروز نیز شاهد مثالهای مختلف آن هستیم، در کتیبه های پارسی نیز به فراوانی با کلماتی با ریشه های عربی برمیخوریم که مصداق بارز این غلبه ی فرهنگیست، برای مثال به خوانش کتیبه ی کرتیر که به خط "موسوم" به پهلوی (پارسی میانه) نگاشته شده [که همان خط آرامی با ۲۲ حرف الفبا ورسم الخطش است] دقت کنید:
.
.
"Ana zak kertir hauam zī Šahpūhr Malkân malka kart.. šem Herbad"
.
.
"انا زک کرتیر هوم ذی شاپور ملکان ملکا کرت... سم هربد"
.
.
انا = عربی [من]
کرتیر = نام موبد ساسانی
ذی = الذی عربی [که]
ملکان ملکا = ملک به عربی شاه است یعنی [شاه شاهان]
سم= عربی به معنای اسم، لقب
کرت =فارسی کرد
.
.
"من کرتیر که شاهپور را شاه شاهان کرد...که لقبش هیربد بود"
.
.
.
.
ادامه⬇️ . @Anti1399panfars



.
.
.
۱) هیچ کدام از خطوطی که به فارسی منسوب است از میخی (سامی بابلی) گرفته تا پهلوی اشکانی پهلوی ساسانی پهلوی شرقی (سغدی، مانوی، دین دبیره و...) خطوط فارسی نیست وتمامی خطوط با رسم الخط و الفبای سامی و نیای عربی یعنی آرامی نوشته میشدند،  پارسیان فاقد اولین مولفه ی تمدن یعنی خط بودند
.
.
۲) در دوره هخامنشی و اشکانی ک هنوز هزوارش به وجود نیامده بود خواندن و کتابت کاملا با نطق آرامی صورت میگرفته یعنی مینوشتند ملک (شاه به عربی و آرامی) ومیخواندند ملک، و پارسیان متکلم به زبان سامیان بودند [محمد جواد مشکور]
.
.
.
۳) پارسیان همانطور که امروز مدیون خط و الفبای سامی عربی هستند در گذشته نیز وام دار خط و الفبای عربی باستان بودند، استفاده ی خط والفبای سامی توسط پارسیان یکی از دلایل غیر بومی و اجنبی بودن آنها با منطقست  و نه بلعکس چرا که این مهاجمان به مرور رنگ و بو وعادات منطقه را به خود گرفتند
@Anti1399panfars



خط پهلوی ریشه عربی دارد توضیحات در ادامه 👇 @Anti1399panfars



.

.
.
⚄ پروفسور ابراهیم پور داوود ایران ‌شناس، اوستاشناس، نخستین مترجم فارسی اوستا و استاد فرهنگ ایران باستان و زبان اوستایی دانشگاه تهران، کتاب فرهنگ ایران باستان، صفحه ۱۰۲:
.
.
"خطهائی که از زمان کهن در ایران رواج داشته، از خط #میخی و آرامی و پهلوی گرفته تا خط اوستائی (دین دبیری) هیچ_‌یک_بومی_این_دیار_نبوده و همه از مرز و بوم بیگانه و از کشورهای همسایه به این سرزمین رسیده‌ است خود واژهٔ دبیری که بمعنی نوشته و خط است از لغتهای عاریتی زبانهای ایران باستان است که از زبان بابلی (سامی) بفرس هخامنشی درآمده و از آن زبان به پهلوی رسیده و از پهلوی در فارسی بیادگار مانده‌است. باید بیاد داشت پیش از آنکه ایرانیان در این سرزمین سر و سامانی گیرند و پادشاهی بزرگی بسر کار آورند، با دو دولت بزرگ و توانای همسایه از سوی مغرب در تماس بودند: یکی از آنها بابل بوده که نخستین پادشاهی آن (۱۹۲۶–۲۲۲۵ ق. م) در حدود بیست وسه سده پیش از میلاد بوجود آمده و دیگر پادشاهی آشور که در حدود سال هزار و هشتصد (۱۸۰۰) در شمال عراق کنونی به دوران رسیده"
.
.
.
پ.ن :
.
تمام خطوط منسوب به فارسی ، به خط والفبای آرامی نیای عربی نوشته میشوند؛ همه خطوطی بیگانه وهیچ کدام بومی فرهنگ فارس نیستند، هیچ خط فارسی وجود ندارد
.
.
خط میخی [از بابلیان سامی]
خط پهلوی اشکانی [از آرامی]
خط پهلوی ساسانی (پارسی میانه) [از آرامی]
خط پهلوی شرقی [از آرامی]
خط مانوی [از آرامی]
خط سغدی [از سریانی (آرامی شرقی/ سوریه)]
خط اوستایی (دین دبیره) [از آرامی]
‌
.
.
تمدن_بیخط_و_الفبا
.@Anti1399panfars