نشست سه جانبه مسکو فردا 

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان را برای مذاکره سه جانبه در روز جمعه به پایتخت روسیه دعوت کرده است. این دعوت مورد اجابت هر دو طرف بوده و فردا اولین نشست جدی برای مذاکره تنش در قره باغ برگزار خواهد شد.

پی نوشت: 
دعوت به چنین نشستی در حالی برگزار می‌شود که طرفین درگیر در جنگ خواسته های متفاوتی دارند. ارمنستان خواستار آتش بس فوری می باشد اما جمهوری آذربایجان به ادامه درگیری ها تا آزادسازی کامل تمامی اراضی اشغال شده اصرار دارد. همچنین شرط آذربایجان برای آتش بس اعلام تقویم برای خروج نیروهای ارمنی از قره باغ و هفت منطقه اشغالی اطراف آن اعلام شده است.

مواضع پیچیده: 

 یک روز قبل از شروع درگیری در تاریخ ۲۷ سپتامبر وزارت امور خارجه روسیه در دیدار با رئیس مجلس جمهوری آذربایجان به مقامات این کشور پیشنهاد بازگرداندن ۵ منطقه از ۷ منطقه اطراف قره باغ را داده بود که با مخالفت و خشم مقامات جمهوری آذربایجان روبرو شد.جمهوری آذربایجان چنین پیشنهادی را نوعی تحقیر تلقی کرده و به معنای شناخته شدن منطقه قره باغ و دو منطقه باقی مانده در دست ارامنه و رسمیت بخشیدن به آن می‌داند. 

از سوی دیگر درگیری های ۱۱ روزه برای زیرساخت های ارمنستان بسیار گران تمام شده و بخش اعظم تجهیزات نظامی حاضر در منطقه قره باغ منهدم شده است. هرچند که آمار دقیقی درباره میزان تلفات طرفین وجود ندارد اما گفته می شود که یکی از خطوط سه گانه دفاعی ارمنستان به طور کامل فرو پاشیده و خط میانی و دوم نیز در حال فروپاشی میباشد. با در نظر گرفتن چنین بر آینده عواملی دولت ارمنستان خواستار آتش بس فوری و چیده شدن میز مذاکره می باشد. 

از سوی دیگر ترکیه نیز به تداوم درگیری ها تا آزادسازی تمامی مناطق اصرار دارد و جمهوری آذربایجان نیز اعلام کرده است که در مذاکرات دوران جدید، ترکیه نیز می‌بایست بخشی از فرایند حل مسئله باشد.
 لازم به ذکر است که گروه مینسک که برای حل و فصل بحران قره باغ شکل گرفته بود متشکل از کشورهای جمهوری آذربایجان ارمنستان آمریکا فرانسه و روسیه می باشد،امری که به به گفته مقامات جمهوری آذربایجان تامین کننده منافع ارمنستان بوده است به ویژه اینکه کشورهای مانند روسیه و فرانسه به طور علنی از جمهوری ارمنستان حمایت کرده‌اند


@urasmid


@urasmid

 

چهار قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درباره جنگ قره باغ 

مهم ( با دقت مطالعه شود)

۱.  قطعنامه شماره ۸۲۲ به تاریخ ۳۰ آوریل ۱۹۹۳
این قطعنامه خواستار پایان بخشیدن به خصومت ها و پس کشیدن تمامی نیروهای اشغالگر از کلبجر و سایر مناطق اخیراً اشغال شده آذربایجان از تاریخ ۳ آوریل می باشد


۲. قطعنامه شماره ۸۵۳ به تاریخ ۲۹ جولای ۱۹۹۳

این قطعنامه خواستار ترک خصومت فوری و عقب نشینی نیروهای اشغالگر از آغدام و سایر مناطق اخیرا اشغال شده آذربایجانی می باشد و بر قطع نامه ۸۲۲ دوباره تاکید می ورزد

۳. قطعنامه شماره ۸۷۴ به تاریخ ۱۴ اکتبر ۱۹۹۳
این قطعنامه خواستار حفظ آتش‌بس، متوقف کردن خصومت ها و عقب کشیدن نیروهای ارمنی از مناطق اخیراً اشغال شده فضولی به تاریخ ۲۳ آگوست ۱۹۹۳، منطقه جبرایل به تاریخ ۲۶ آگوست ۱۹۹۳، قبادلی به تاریخ ۳۱ سپتامبر ۱۹۹۳ و سایر مناطق اشغال شده جمهوری آذربایجان می باشد. همچنین بر اجرای قطعنامه های ۸۲۲ و ۸۵۳ بار دیگر تاکید می ورزد. 

۴. قطعنامه شماره ۸۸۴ به تاریخ ۱۲ نوامبر ۱۹۹۳

این قطعنامه نقص اخیر آتش بس بین طرفین را محکوم کرده، نقضی که باعث از سرگیری خصومت ها شده است. از دولت ارمنستان می‌خواهد که از نفوذ خود برای پایبندی و رعایت ارمنیان منطقه ناگورنو قاراباخ جمهوری آذربایجان به قطعنامه‌های ۸۲۲، ۸۵۳ و ۸۷۴ استفاده کند. این قطعنامه خواستار توقف آنی خصومت مسلحانه و همچنین عقب کشیدن نیروهای ارمنستان از ناحیه زنگیلان آذربایجان می باشد و بر اجرای قطعنامه‌های ۸۲۲، ۸۵۳ و ۸۷۴ دوباره تاکید می ورزد

پی نوشت: 

با توجه به مفاد مندرج در قطعنامه های سازمان ملل  نیازی به تفسیر وجود ندارد

@urasmid


@urasmid

 

متن اصلی قطعنامه های ذکر شده در پیام قبلی برگرفته از سایت سازمان ملل


1. Resolution 822  April 30, 1993

Calls for the cessation of hostilities and the withdrawal of all occupying forces from Kelbajar and other recently occupied areas of the Azerbaijani Republic following its occupation on April 3, 1993.


2. Resolution 853   July 29, 1993

  Demands the immediate cessation of all hostilities, calls on the withdrawal of the occupying forces from Agdam and other recently occupied areas of the Azerbaijani Republic and reaffirms UN Resolution 822.


3. Resolution 874 October 14, 1993  

Calls for the preservation of the ceasefire, cessation of hostilities and withdrawal of Armenian troops from recently occupied Azerbaijani districts of Fizuli (August 23, 1993), Jabrayil (August 26, 1993), Qubadli (September 31, 1993) and other recently occupied areas of the Azerbaijani Republic, and reaffirms UN Resolutions 822 and 853.


4. Resolution 884 November 12, 1993   

Condemns the recent violations of the cease-fire established between the parties, which resulted in a resumption of hostilities; calls upon the Government of Armenia to use its influence to achieve compliance by the Armenians of the Nagorno-Karabakh region of the Azerbaijani Republic with resolutions 822, 853 and 874; demands from the parties concerned the immediate cessation of armed hostilities; calls for the withdrawal of Armenia from Azerbaijani district of Zangilan and reaffirms UN Resolutions 822, 853, 874.


@urasmid

@urasmid

 

تحلیلی بر تحولات سیزدهمین روز جنگ قره باغ

وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان و ارمنستان در حالی به دعوت ولادمیر پوتین وارد مذاکرات مسکو شده اند که امیدی به ایجاد تحول جدی کماکان وجود ندارد. جمهوری آذربایجان خواستار تداوم عملیات برای باز پس گیری مناطق اشغالی میباشد و در سوی دیگر میدان ارمنستان به دنبال آتش‌بس فوری برای تجدید قوا می باشد. گفته می‌شود درخواست آتش بس برای تبادل اسرا و بیرون کشیدن اجساد نظامیان کشته شده صورت گرفته است. 

پی نوشت و تحلیل

با نگاهی به تحولات میدانی به ویژه شدت تحرکات نظامیان آذربایجانی می‌توان دریافت که نیاز فوری به آتش بس و درخواست آن از سوی مسکو و ارمنستان بیشتر برای حفظ مواضع باقی مانده و تجدید نیرو می باشد. یکی از تحلیلگران کانال تلویزیونی انگلیسی‌زبان راشاتودی تحولات امروز جنگ را اینگونه توصیف می کند :
این دیگر یک جنگ نیست و تبدیل به مانور نظامی جمهوری آذربایجان شده است

مقامات جمهوری آذربایجان و ترکیه برپایی هر گونه میز مذاکره را علیه منافع جمهوری آذربایجان و به نوعی خرید زمان علیه عملیات های موفق این کشور تلقی می کنند. خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه امروز عصر اعلام کرد که تا آزادسازی تمامی مناطق اشغال شده هیچ میز مذاکره ای در کار نخواهد بود و عملیات ادامه خواهد داشت. همچنین مصطفی شنتوپ رئیس مجلس ترکیه اعلام داشت:
 در صورت مداخله نیروهای خارجی در جنگ قره باغ ترکیه به منطقه نیرو اعزام خواهد کرد. 
ناگفته پیداست که تحولات قفقاز جدای از تحولات خط مقدم نبرد به عزم سیاسی ترکیه و روسیه نیز وابسته است. با تحلیل زمانی بیانیه های صادر شده از سوی مقامات روسیه و ترکیه می توان دریافت که با تشدید موضع مقامات روسیه مقامات ترک نیز به شدت مواضع خود می افزایند و غیرمستقیم هم که باشد سیاست تهدید در برابر تهدید اتخاذ شده است. 


@urasmid

@urasmid

 

مذاکره سه جانبه وزرای خارجه روسیه، ارمنستان و آذربایجان شروع شده است. 

در صورت صدور بیانیه ای آن را تحلیل خواهیم کرد. 
برای نشر حداکثری تحلیل های تیم آکادمیک ما دوستان خود را به کانال دعوت کنید 

@urasmid

@urasmid

 

اولین واکنش ها از دیدار سه جانبه مسکو

ارمنستان خواستار آتش‌بس بی قید و شرط شده است

طرف آذربایجانی این درخواست را رد کرده است....

جزییات بیشتر در ساعات آینده منتشر خواهد شد 

@urasmid

@urasmid

 

اظهارات عجیب تحلیل گر معروف یونانی ioannis Theodotratos درباره جنگ قره باغ

(پخش شده در تلویزیون ملی یونان در تاریخ ۶ اکتبر) 
با تشکر از گروه ترجمه 🙏

""قره باغ در طول تاریخ خود صحنه دهها جنگ و شاهد کشته شدن صدها هزار انسان بوده است. هم اکنون قفقاز تبدیل به یک میدان جنگ گلادیاتوری شده است که همگان به نظاره آن نشسته است. 
تنها دولتی که می‌تواند در آن مداخله کند روسیه است اما این کشور به صورت مداوم برنامه های خود را ابطال می کند.حال می‌توان بهتر درک کرد که چه کسی می‌خواهد چه کسی را گول بزند.
 هم اکنون ما شاهد اشغالگری آذری-ترکی می باشیم، من از واژه آذری استفاده نمی‌کنم چرا که هویت آنها با ترکی یکسان است. 
ترکها دیگر هیچ چیزی را مخفی نمی کنند نیروهای ترکیه عملیات موجود در منطقه را سازماندهی می‌کنند و خود را برای یک ظهور جدید در عرصه بین‌المللی حاضر کردند.
جنگ در قره باغ تازه شروع شده است به میدان جنگ که نگاه می کنم یاد عفرین سوریه میوفتم. گویی همان تاکتیک هاست.
این جنگ مدت زیادی به طول خواهد انجامید و ترکها تا ارامنه را به صلح و عقب نشینی مجبور نکنند از حرکت خود دست برنخواهند داشت. نیروهای ارمنی تهدید کرده‌اند که از موشک اسکندر استفاده خواهند کرد که در این صورت کل منطقه تبدیل به محل آزمایش موشک های جدید ترکیه از جمله Som خواهد شد. 
نمی خواهم وارد جزئیات شوم اما ارمنستان به تنهایی با طوفانی بزرگ دست به گریبان است. آنها با نسل کشی دیگری دست و پنجه نرم می‌کنند. ارمنستان کشوری محصور در خشکی است آنها به دریا هم راه ندارند. 
ما هم نشسته و ناظر بر ماجرا هستیم باید هر چه زودتر خود را جمع و جور کنیم و به حمایت آنها بپردازیم حمایت مستشاری منظورم می باشد بسیاری از نظامیان بلند پایه ارمنی در آکادمی نظامی یونان آموزش دیده اند و ما می توانیم از آنها استفاده کنیم.
دوستان گرامی مسئله این است که به این خاطر که تمامی تجهیزات نظامی حاضر در میدان از سوی ترکیه تدارک دیده شده است این عملیات ها با سرعت و شدت زیادی ادامه خواهد داشت. آنها می‌خواهند با یک جنگ فرسایشی نه تنها لوجستیک نیروهای ارمنی را به مرحله فروپاشی بکشاند بلکه میخواهند امید ملت ارمنی را نیز به یاس تبدیل کنند. آنها دقیقا همان تاکتیکی که در سوریه به کار گرفته اند را می‌خواهند در قفقاز پیاده کنند. 
می خواهم همگان بدانند که این عملیات ها ادامه خواهد داشت و تا روزی که تمامی نیروهای ارمنی تسلیم نشوند عملیات ها به راه خود ادامه خواهد داد. دیر یا زود نیروهای ارمنی مجبور به تسلیم شدن خواهند بود و در غیر اینصورت ترجیح دوم آنها مرگ خواهد بود. نیروهای ارمنی باید تا آخرین گلوله خود بجنگند و روسیه نیز باید از آنها حمایت کند. تدارک جبهه ها بسیار مهم است. چرا که طرف آذربایجانی دقیقا همان تاکتیک‌هایی را پیاده می کند که ترک ها بارها از آن استفاده کرده اند.""


@urasmid

@urasmid

 

آتش بس قفقاز و مسائل پیش رو

نشست سه جانبه مسکو پس از ۱۰ ساعت مذاکره فشرده در حالی به پایان رسید که ماحصل آن اتش‌بس ۱۲ ساعته برای رساندن امدادهای بشردوستانه و بیرون کشیدن اجساد و تبادل اسرا می باشد. 

ناگفته پیداست که طرف آذربایجانی خواستار این آتش‌بس نبوده و آن را تلاشی برای از دست دادن آن چه که در طی ۱۲ روز به دست آورده است می بیند. 

در مذاکره مذکور که چندین بار بدون اعلام نتیجه به پایان رسید و اما بار دیگر با اصرار طرف روسی مذاکره از سر گرفته شد،هیئت مذاکره جمهوری آذربایجان به رهبری وزیر امور خارجه این کشور چندین بار با وزیر امور خارجه ترکیه گفتگوی تلفنی داشته است و سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه نیز یا مولود چاووش اوغلو وزیر خارجه ترکیه تماس تلفنی داشته است.

پی نوشت و تحلیل: 

طرفین به آتش بسی رضایت داده اند که عدم رعایت آن از همین ساعات اولیه نیز عیان است. جمهوری آذربایجان همانگونه که اشاره کردیم این آتش‌بس را تله ای برای خود می بیند، از سوی دیگر علی رغم شکست آشکار ارتش ارمنستان در میدان جنگ این کشور به نقض آتش بس ادامه خواهد داد، همانگونه که صبح امروز نیز نیروهای این کشور بخشی از مناطق مسکونی واقع در جمهوری آذربایجان را مورد اصابت توپخانه‌ای قرار دادند. 
از سوی دیگر روسیه به حمایت تسلیحاتی خود از جمهوری ارمنستان ادامه داده و این بدین معناست که خود روسیه نیز اعتقاد قلبی به تداوم آتش بس ندارد و مقامات گرجستانی خبر ارسال ادوات جنگی و خودروهای زرهی از سوی روسیه به ارمنستان را رسانه‌ای کردند. 
در همین راستا ترکیه تنش قفقاز را بخشی از تنش های موجود بین این کشور و روسیه می بیند و کمکهای تسلیحاتی ترکیه به آذربایجان نیز متوقف نشده و نخواهد شد. 
آنچه که مسلم است این است که منطقه قفقاز با یک فاز جدیدی از میلیتاریسم روبرو شده است و میلیتاریسم مسلماً به جنگ منتهی خواهد شد. برخی از تحلیلگران طراحی چنین آتش بسی از سوی روسیه را نوعی بهانه برای ورود مستقیم این کشور به جنگ قفقاز تلقی می کنند. چرا که روسیه با وجود عدم داشتن روابط سیاسی در خور با دولت نیکول پاشینیان نمی‌تواند نظاره گر شکست ارمنستان در مقابل جمهوری آذربایجان و ترکیه باشد چراکه حضور نظامی ترکیه در قفقاز موازنه وحشت و موازنه قدرت را به میزان قابل توجهی برهم زده است. 

حجم تجارت نسبتا بالا میان روسیه و ترکیه از یک سو، و همچنین شخصیت پراگماتیسم اردوغان و ولادیمیر پوتین مانع از جنگ گسترده در خطوط تنش شده است، اما آنچه که به وضوح دیده می شود اراده هر دو برای گسترش و نفوذ در مناطق یاد شده می باشد که این خود تضمینی برای تداوم در تنش پرمخاطره قفقاز می باشد

@urasmid

@urasmid

 

فروش جنگنده های اف ۳۵ به فنلاند

مقامات آمریکا با فروش ۶۴ فروند جنگنده پیشرفته نسل ۵ اف ۳۵ به فنلاند به ارزش ۱۲.۵ میلیارد دلار موافقت کردند.

 مقامات فنلاند در حال مذاکره برای خرید جنگنده های اروپایی مانند رافال، یوروفایتر و جنگنده اف ۱۸ آمریکا بودند

تحلیل:

کشور کوچک فنلاند به همراه کشورهایی مانند سوئد سوئیس و ایرلند یکی از کشورهایی بود که موضع بی‌طرفی و عدم همکاری با اتحاد های نظامی موجود را امضا کرده بود. این کشور شمال اروپایی با ۳۳۸ هزار کیلومتر مربع مساحت و پنج و نیم میلیون جمعیت یکی از مرفح ترین کشورهای جهان بوده و به داشتن بهترین سیستم آموزشی جهان معروف است.

با وجود این که فنلاند یکی از غیر نظامی ترین کشور های جهان بوده و تنها ۱.۳ درصد از تولید ناخالص ملی خود را برای امور دفاعی هزینه می‌کند چرا تصمیم به خرید چنین جنگنده ای آن هم در مقیاس نسبتا وسیعی کرده است ؟

پاسخ را قطع می بایست در موقعیت سرزمینی این کشور جستجو کرد. سرزمین سرد و شمالی فنلاند بیش از ۱۳۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد و به همراه کشورهایی مانند اوکراین و بلاروس دروازه ورود روسها به اروپا می باشد. 
آنچه که مقامات فنلاند را به این تصمیم وا داشته است بدون شک تحولات جاری در شرق اروپا به ویژه در محور اکراین و بلاروس می‌باشد. شرق اوکراین در تسلط نیروهای تجزیه‌طلب روسی است که مستقیماً از سوی مسکو هدایت و مدیریت می شوند،با قدرت گرفتن جریان‌های غربگرا در اکراین ولادیمیر پوتین هسته‌های ملی گرایی روسی را در این کشور شعله‌ور کرد و طی یک رفراندوم که از سوی مجامع بین المللی با شک و تردید نگریسته می‌شود شبه جزیره کریمه را در سال ۲۰۱۴ تصاحب کرد. بخش اعظم خاک اوکراین در مناطق شرقی نیز هم اکنون در کنترل نیروهای تجزیه طلب روس گراست،و حالت نه صلح نه جنگ بر منطقه حاکم است


در بلاروس نیز کشمکش غرب گرایی و روس گرایی به میدان ها کشیده شده است. مخالفان دولت روس گرای لوکاشنکو انتخابات انجام گرفته و انتخاب مجدد وی به ریاست جمهوری را قبول نداشته و شهرهای مختلف این کشور از جمله پایتخت آن مینسک شاهد تظاهرات گسترده مردمی بوده است. مداخله مستقیم روسیه در تحولات بلاروس بر کسی پوشیده نیست و هزاران نیروی شرکت خصوصی واگنر در این کشور حضور دارند

با توجه به موج جدید تنش میان روسیه و غرب در محور شرق و شمال شرق اروپا مقامات فنلاند نیز به خوبی می داند که از این تحولات بی نصیب نخواهند ماند و مرز ۱۳۰۰ کیلومتری این کشور با روسیه برای همیشه آرام نخواهد بود. از این رو خرید جنگنده های استراتژیکی مانند اف ۳۵ تصمیمی کاملاً قابل پیش بینی و راهبردی می‌باشد


@urasmid

@urasmid

 

نقض آتش بس قفقاز

منابع خبری روسی و آذربایجانی از تداوم درگیری ها در خط مقدم جبهه خبر می‌دهند

در این درگیری ها نیروهای ارمنی به مناطق مسکونی آذربایجانی آتش گوده و در حمله متقابل نیروهای آذربایجانی نیز نزدیک به ۴۰ نیروی ارمنی کشته شده است. 

نقطه ثقل درگیری ها منطقه هاردوت می باشد. این منطقه ۲ روز پیش آزاد شده بود و نیروهای ارمنی برای بازپس گیری آن به نیروهای آذربایجانی آتش گشوده اند. 
در این بین ادعای خبرنگاران روسی مبنی بر ورود ۲۰۰ کماندوی ویژه ترکیه برای جنگ شهری در هاردوت (در صورت تایید) بسیار قابل تامل می باشد. 

@urasmid

@urasmid

 

آتش بس قفقاز را چگونه باید بخوانیم ؟

برونداد نشست ۱۱ ساعته مسکو با حضور وزرای خارجه ارمنستان روسیه و جمهوری آذربایجان از دیدگاه های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است.

برخی از صاحب نظران بر این باورند که جمهوری آذربایجان برای ارتقاء مشروعیت خود در نزد جامعه بین الملل آتش‌بس مذکور با مضامین انسانی را پذیرفته است. در این دیدگاه آتش‌بس موقت به معنای پایان درگیری ها نیست و نیروهای جمهوری آذربایجان به آزادسازی اراضی اشغالی قره باغ ادامه خواهند داد.

برخی دیگر از صاحب نظران بر این باورند که آتش‌بس مذکور با تهدید و مداخله مستقیم مسکو انجام گرفته است و مقامات جمهوری آذربایجان به قبول آتش بس مجبور شده‌اند. در این دیدگاه به سیاست های مسکو در قفقاز و اعمال حاکمیت مجدد روسیه بر مناطق گسسته از اتحاد جماهیر شوروی اشاره می شود، همچنین در این دیدگاه می خوانیم که روسیه علیرغم اختلافات با دولت نیکول پاشینیان حاضر به قبول برتری جمهوری آذربایجان در قفقاز نخواهد شد، چرا که پیوند های فرهنگی و دینی روسیه و ارمنستان بر پایه ارتدوکس شرقی و همچنین خصومت دیرینه با محور ترکی در قفقاز فراتر از حضور یک غربگرا در صدر حکومت ارمنستان می باشد.

پی نوشت و تحلیل: 

با توجه به اینکه هر دو دیدگاه بیان شده دارای زمینه های استدلالی نسبتاً قوی می باشند اما دیدگاه دوم به واقعیت نزدیکتر می باشد چرا که دیدگاه ژئوپلیتیک روسیه به عنوان یک قدرت مرکزی در اوراسیا نسبت به هرگونه تغییر در وضعیت موجود و موازنه قوا بسیار حساس می باشد و تداوم حضور فزاینده ترکیه در کنار جمهوری آذربایجان را نخواهد پذیرفت. جمهوری آذربایجان و جمهوری ترکیه به عنوان دو کشور وارث تمدن ترکی اوراسیا برنامه های بلند مدتی برای منطقه به ویژه قفقاز دارند که این برنامه ها بازه بسیار گسترده‌ای از همکاری‌های اقتصادی در زمینه انرژی تا ابعاد نظامی و برپایی اتحادیه توران متشکل از کشورها و مناطق ترک زبان می باشد، امری که به طور مستقیم منافع ملی و امنیت روسیه را در دراز مدت به چالش می کشد. 

آنچه که مسلم است این است که روسیه وزن سیاسی خود را در معادلات قفقاز به میدان آورده است. اگرچه که روسیه اعلام کرده است که جنگ در سرزمینهای تحت حاکمیت ارمنستان جریان ندارد و به نوعی به حاکمیت قره باغ از سوی جمهوری آذربایجان صحه گذاشته است اما این به معنای چشم بستن این کشور به منافع خود در قفقاز نمی باشد خصوصاً در دوره‌ای که ترک گرایی در اوراسیا در حالت شدید است و جنبه نظامی نیز به خود گرفته است. از سوی دیگر ترکیه نیز آگاهانه و با علم بر حساسیت روسیه قدم در معادلات قفقاز گذاشته است...

@urasmid


@urasmid

 

آتش بس یا مرحله دوم مخاصمه !؟ (مطالعه موردی آتش بس قره باغ)

هیئت اعزامی وزارت امور خارجه آذربایجان و ارمنستان در نشست مسکو با میانجیگری روسیه پای ‌بسی را امضا کرده‌اند که نه تنها تاثیری در کاهش تنش ها نداشته است بلکه بر شدت آن نیز افزوده و شاهد ابعاد جدیدی از این تنش می باشیم. تهاجم نظامی و موشکی نیروهای ارمنستان به مناطق مسکونی به ویژه در شهر گنجه دومین شهر جمهوری آذربایجان ادامه دارد و با کشته شدن هفت غیرنظامی تعداد کل تلفات غیرنظامی جمهوری آذربایجان به بیش از ۴۱ نفر رسیده است. در این حمله موشکی دهها نفر نیز زخمی شدند که در میان آن ها تعداد زیادی کودک دیده می شود. در مقابل نیز نیروهای جمهوری آذربایجان مواضع نیروهای ارمنی در قره‌باغ بویژه در مناطق نزدیک به مرکز این ناحیه یعنی خانکندی را زیر آتش گرفته اند که طبق آمار اعلام شده از سوی وزارت دفاع ارمنستان ۲۸ نظامی این کشور طی ساعات اولیه امروز کشته شده است.

پی نوشت و تحلیل استراتژیک:

جدایی از مفاد نشست مسکو و امضای طرفین بر پای آن، تحلیل موقعیت سیاسی و خود میدان جنگ نشان می دهد که این آتش بس تنها ۱ بیانیه برای آغاز جدید تنش در این منطقه پرتنش تاریخی بوده است. در تحلیل های قبلی اعلام کردیم که منطقه قفقاز به ویژه قره باغ به عنوان منطقه تلاقی دو تمدن اوراسیایی روسی و ترکی یکی از بحران زا ترین مناطق جهان بوده و در کنار مناطقی مانند کشمیر جزء مناطق گسل فرهنگی محسوب می‌شود.

اما آنچه که در میدان سیاست و میدان نبرد دیده می شود به وضوح بر این نکته تاکید دارد که روسیه وارد معادلات قفقاز شده و این امر باعث جسارت بیشتر در اردوی ارمنستان شده است، به گونه ای که نیروهای جمهوری ارمنستان حملات خود به مناطق مسکونی و غیر نظامی را شدت بخشیده و از سلاح های سنگین تری نیز استفاده کرده اند. 

با وجود اینکه جنگ قره باغ در اواخر سال ۱۹۹۳ و با قبول آتش بس میان طرفین به پایان رسید و یک کارگروه سیاسی جدید موسوم به گروه مینسک را در پی داشت، ۲۷ سال عدم تحرک و سرپیچی جمهوری ارمنستان از اجرای چهار قطعنامه سازمان ملل مبنی بر خروج از خاک اشغالی جمهوری آذربایجان نشان می دهد که گروه مینسک یک معادله نبوده و یک نامعادله به نفع ارمنستان و علیه جمهوری آذربایجان می باشد. سه کشور آمریکا فرانسه و روسیه از حامیان اصلی جمهوری ارمنستان در جهان می باشند، به گونه‌ای که بزرگترین منافع مادی و نظامی کشور مذکور از این کشورها تامین می شود. بیش از ۶۰ درصد زیرساخت های جمهوری ارمنستان مربوط و متعلق به روسیه میباشد و همچنین این کشور طبق قرارداد دفاع جمعی خود را متعهد به دفاع از خاک ارمنستان می بیند. 

برآیند چنین نامعادله ای که لزوماً به عنوان راه حلی برای بحران قره باغ طراحی شده بود ۲۷ سال تمام بر عدم راه حل و تداوم اشغال مناطق مختلف جمهوری آذربایجان صحه گذاشته است. ناگفته پیداست که جمهوری ارمنستان با وضعیت اقتصادی شکننده و زیرساخت مردمی ناپایدار به تنهایی نمی تواند آغاز کننده جنگ بر علیه کشوری باشد که در هر معیار اقتصادی نظامی سیاسی و جمعیتی بیش از ۳ برابر خود وزن دارد. چنین تهاجمی چه در ماه آگوست و چه در تاریخ ۲۷ سپتامبر با هدایت و تشویق طرفین میز مذاکره مینسک صورت گرفته است. 

@urasmid

@urasmid

 

تهدید آذربایجان از سوی روسیه و آماده باش در ترکیه ! 

برخی رسانه های خبری غیر رسمی مدعی شده اند که درپی درگیری امروز جمهوری آذربایجان و ارمنستان سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه به آذربایجان هشدار داده است که در صورت حمله ارامنه برای بازپس گیری مناطق آزاد شده ارتش جمهوری آذربایجان حق ندارد از قدرت نظامی استفاده کرده و مداخله کند. 

در این راستا به مراکز نیروی هوایی ارتش ترکیه در مناطق شرقی این کشور دستور آماده باش داده شده است. 

اگرچه که این ادعا از سوی رسانه های خبری معتبر هنوز تایید و رسانه ای نشده است اما تحرکات بین‌المللی از جمله صدور بیانیه از سوی وزارت دفاع و نخست وزیر پاکستان مبنی بر حمایت همه جانبه این کشور از جمهوری آذربایجان و این که در صورت لزوم تمامی سلاح های خود را در اختیار جمهوری آذربایجان خواهد گذاشت نشان می دهد که جانبداری روسیه از ارمنستان ابعاد جدی‌تری به خود گرفته است

@urasmid

@urasmid

 

ملاحظات روسیه و ترکیه در جنگ قره باغ

با تشکر از اساتید محترم جهت ارسال نظراتشان

اگرچه که تنش قفقاز یک تنش منجمد شده در پی آتش بس ۱۹۹۳ میان نیروهای ارمنی و آذربایجانی در قفقاز است، شعله ور شدن دوباره این تنش و رسیدن آن به صدر اخبار جهان بدون شک امری فراتر از ۲ جمهوری در جنوب قفقاز می باشد. منافع و خطوط سیاست خارجی دو کشور ترکیه و روسیه به عنوان حامیان اصلی جمهوری آذربایجان و ارمنستان نقشی تعیین کننده در مناسبات قفقاز دارد. اولین نشانه های رویارویی ترکیه و روسیه پس از فروپاشی اتحاد شوروی در سوریه مشاهده شد. دولت مسکو یکی از حامیان اصلی بشار اسد رئیس جمهور روسیه بوده و مهمترین عامل عدم فروپاشی نظامی دولت وی می باشد. در اکتبر سال ۲۰۱۵ روسیه با شلیک موشکی از یک ناو جنگی خود از دریای خزر ورود رسمی خود به میدان سوریه را آغاز کرد و توانست دولت واقع در دمشق را از سقوط حتمی نجات دهد. از سوی دیگر ترکیه حامی نیروهای جدا شده از ارتش سوری و نیروی شکل‌گرفته موسوم به ارتش آزاد سوریه بود. برآیند تحولات چهارساله به گونه ای منطقه را شکل داد که در نقطه شمالی سوریه یعنی ادلب دو کشور مذکور روسیه و ترکیه تا آستانه جنگ مستقیم نیز پیش رفتند. 
بدون شک با در نظر گرفتن ملاحظات مهمی همچون عضویت ترکیه در سازمان ناتو و وزن نظامی روسیه به عنوان دومین قدرت نظامی جهان جنگ رو در رو میان دو کشور منتفی بود و دو کشور به جنگ های نیابتی روی آوردند. بخش دیگر رقابت ترکیه و روسیه در لیبی رخ داد که به دلیل جزئیات فراگیر موضوع از حوصله بحث خارج است. 

اما در این میان مهمترین بحث که میتواند به عنوان باز شدن زخم های دیرینه میان دو قدرت منطقه‌ای قلمداد شود تنش قفقاز می باشد. جمهوری ترکیه با سرمایه گذاری بر منابع گازی جمهوری آذربایجان وابستگی خود به گاز روسیه را از ۶۳ درصد به زیر ۳۰ درصد رساند، این امر بدون شک خوشایند مقامات مسکو نمی تواند باشد چرا که کنترل منابع گازی اوراسیا یکی از اهداف اصلی سیاست خارجی روسیه را تشکیل می‌دهد و ایفای نقش ترکیه به عنوان کریدور انرژی میان منابع انرژی قفقاز و آسیای میانه با بازار ۵۰۰ میلیارد دلاری انرژی اروپا زنگ خطری برای منافع اقتصادی و روابط سیاسی روسیه با اتحادیه اروپا می باشد.

بدون شک بحث منابع انرژی و همچنین کریدور های انتقال آن به اروپا یکی از تاثیرگذارترین عوامل در بحران اخیر می باشد چرا که هم در جنگ چهار روزه قفقاز در سال ۲۰۱۶ و هم در درگیری‌های ماه آگوست سال ۲۰۲۰ مناطق نزدیک به خطوط لوله انتقال گاز جمهوری آذربایجان به ترکیه از طریق شلیک های ناشناس مورد هدف قرار گرفت.

تنش چند روزه ماه آگوست در منطقه تاووز جمهوری آذربایجان تلنگر مهمی برای سیاستمداران آنکارا بود چراکه هدف از ایجاد تنش در این منطقه که ۲۰۰ کیلومتر با منطقه بحران زای قره باغ فاصله دارد پیامی آشکار برای سیاست های انرژی ترکیه در منطقه قفقاز بود. در این راستا ترکیه در اقدامی که می توان آن را جسورانه خواند در قالب مانور مشترک نظامی با جمهوری آذربایجان دهها هزار نیرو به همراه هزاران سلاح از جمله پهپاد و سیستم های راداری پشتیبانی آن را وارد آذربایجان کرد، گفته می‌شود بخش اعظم این تجهیزات به ترکیه بازنگشته است و همانگونه که میدان نبرد نیز نشان می دهد ۲ جنگ افزار پهپاد بایراکتار ساخت ترکیه و همچنین پهپادهای انتحاری ساخت اسرائیل بخش اعظم تحولات را رقم زده اند. از سوی دیگر برخی محافل نظامیادعا دارند که موشک های شلیک شده از خاک ارمنستان به سوی عمق خاک جمهوری آذربایجان توسط تکنسین‌های روسی انجام گرفته،به نوعی فقط از خاک ارمنستان شلیک شده است و هم ساخت موشک و هم تجهیزات و نفرات پرتاب آن متعلق به روسیه می باشد. 

بهره سخن:

علیرغم تنش دیرینه میان آذربایجانی ها و ارمنی ها در منطقه قفقاز، جنگ نیابتی ترکیه و روسیه نیز در منطقه شدت یافته است و ابعاد نظامی وسیعی به خود گرفته است. به رغم خودداری روسیه و ترکیه از حمایت‌های علنی از جنگ قره باغ ناگفته پیداست که آنچه که در میدان روی می دهد ساخته و پرداخته ارتش روسیه و ترکیه است، به گونه ای که شکل تنش های آینده در منطقه نیز برپایه رقابت معین خواهد شد. از یک سو روسیه حضور پرقدرت ترکیه در منطقه قفقاز و نزدیکی به جمهوری های ترک نشین قفقاز و آسیای مرکزی را تحمل نخواهد کرد و از سوی دیگر عقب نشینی ترکیه از مواضع خود در جمهوری آذربایجان به معنای نیست و نابود کردن تمامی سرمایه‌های اقتصادی و معنوی ترکیه در انرژی و فرهنگ قفقاز می باشد...

@urasmid

@urasmid

 

تداوم درگیری ها در سایه آتش بس قفقاز

اگرچه مفاد اصلی آتش بس مسکو بر ماهیت انسانی و مفاهیمی مانند تبادل اسرا و اجساد مانده در خط مقدم جبهه تاکید داشت،اما تحرکات منطقه حاکی از آن است که در درگیری ها با شدت ضعف نسبی ادامه دارد.  در تهاجم امروز نیروهای ارمنی برای بازپس گیری مناطق آزاد شده در طی جنگ ۱۳ روزه، نیروهای آذربایجانی نیز مقابله به مثل کرده و یک عدد تانک ۳ پایگاه شلیک راکت و ۲ پهپاد را سرنگون کردند. همچنین تعدادی از نیروهای یگان های رزمی پنجم و نهم ارمنستان با ترک سنگرهای خود از جنگ دست کشیده اند. 

در این راستا کمکهای تسلیحاتی روسیه و اخیراً فرانسه به ارمنستان ادامه دارد. گرجستان حریم هوایی خود را برای هواپیماهای نظامی و ترابری روسیه بسته است اما امروز صبح چندین هواپیمای مسافربری روسی با عبور از حریم هوایی گرجستان وارد پایتخت ارمنستان شدند. 

حمله نیروهای ارمنی به شهرهای نزدیک به خط مقدم جاده به از جمله آغدام و ترتر ادامه دارد و به گفته خبرنگاران روسی امروز صبح ۳۰ راکت و خمپاره به این مناطق شلیک شده است.

پی نوشت: 

تداوم ارسال سلاح به ارمنستان از سوی روسیه و فرانسه و همچنین درگیری های نسبتاً گسترده در خط تماس حاکی از بی اثر بودن مذاکرات مسکو برای آتش‌بس می باشد

@urasmid

@urasmid

 

بازگشت کشتی اکتشافی اروج رئیس به مدیترانه

کشتی اکتشافی اروج رئیس، علیرغم تهدید اتحادیه اروپا مبنی بر تحریم ترکیه در صورت تداوم عملیات اکتشافی در دریای مدیترانه، پس از بیش از ۲۵ روز لنگر انداختن در بندر آنتالیا ماموریت اکتشافی خود را از سر گرفت.
وزارت امور خارجه و وزارت دفاع ترکیه طی بیانیه‌ای از بازگشت کشتی مذکور به محل اکتشاف خبر دادند و در بیانیه وزارت دفاع ترکیه آمده است که این کشتی از سوی نیروی دریایی ترکیه تحت حفاظت نظامی کامل قرار دارد.

پی نوشت و تحلیل:

ماه های آغازین سال ۲۰۱۹ شاهد تحولات مهمی در عرصه منطقه‌ای و جهانی بود. کشف مقادیر قابل توجهی گاز در شرق مدیترانه که به گزارش بلومبرگ میزان آن بیش ۳.۳ تریلیون متر مکعب است باعث شکل گیری ائتلاف ها و تضادهای جدی در شرق مدیترانه شده است.

 همچنین بنا بر برخی گزارش ها که از سوی رسانه های اقتصادی مطرح مانند بلومبرگ نیز رسانه شده است وجود نزدیک به ۷ میلیارد بشکه نفت قابل برداشت نیز تثبیت شده است که با ادامه فرآیند اکتشاف این منابع می تواند به میزان چند برابری افزایش یابد.

از آنجایی که میزان قابل توجهی از منابع گازی و نفتی کشف شده نزدیک به سواحل اسرائیل، لبنان و همچنین سوریه می باشد یک ائتلاف دریایی میان اسرائیل مصر یونان و جمهوری قبرس جنوبی امضا شد، ترکیه نیز در واکنش به این ائتلاف قرارداد منطقه منحصر اقتصادی میان ترکیه و لیبی را به امضا رساند. مطالعه دو نقشه ارائه شده از سوی ائتلاف مذکور نشان می دهد که این نقشه ها نه تنها هیچگونه همخوانی با یکدیگر ندارند بلکه خبر از تنشی بزرگ در منطقه می دهند. برای مثال یونان نقشه ای را ارائه کرده است (موسوم به سویلا) که حریم دریای ترکیه را صرفاً به مناطق جنوبی خلیج آنتالیا محدود می‌کند( کمتر از ۴۱ هزار کیلومتر مربع) و در مقابل نیز ترکیه نقشه ای را ارائه داده است که بیش از ۱۶۷ هزار کیلومتر مربع از شرق مدیترانه را در بر می‌گیرد. 

تنش ها بر سر کشف و تملک منابع گازی و نفتی یاد شده تا بدانجا پیش رفت که یونان و ترکیه تا آستانه جنگ نیز پیش رفتند و هم اکنون منطقه دریای شرق مدیترانه شاهد حضور سنگین نظامی ناوگان دریایی ترکیه و یونان می باشد. در این راستا فرانسه نیز با حمایت از یونان اقدام به فرستادن تنها ناو هواپیمابر خود موسوم به شارل دوگل کرد.

با میانجی گری آلمان و آمریکا تنش میان ترکیه و یونان به جنگ نیانجامید اما ترکیه به دلیل آنچه که تعمیر و تکمیل نیروی کشتی اروج رئیس این کشتی اکتشافی را به سواحل خود پس کشیده بود. 

اردوغان چنین اقدامی را فرصتی برای دیپلماسی خوانده بود اما ارسال مجدد کشتی اروج رئیس به منطقه مورد مناقشه با یونان حاکی از آن است که تنش در شرق مدیترانه هنوز هم پابرجاست و تهدید های اتحادیه اروپا و همچنین آمریکا ترکیه را از سهم خواهی خود در مناطق جنوبی آبهای سرزمینی خود منصرف نکرده است

@urasmid


@urasmid

 

گرافیک روز به روز جنگ ۱۳ روزه قره باغ

گرافیک حاضر بر اساس داده‌های وزارت دفاع جمهوری آذربایجان تهیه شده است. در این گرافیک مناطق آزاد شده به دست جمهوری آذربایجان به تفکیک تاریخ بیان شده است.

پی نوشت و تحلیل:
نیروهای جمهوری آذربایجان ضدحمله خود را در تاریخ ۲۷ سپتامبر و پس از ۴۹ بار نقض آتش بس نیروهای ارمنی در خط جبهه به ویژه در مناطق آغدام شروع کردند.
با توجه به مساحت منطقه می‌توان دریافت که نیروهای آذربایجان از آمادگی نسبی به لحاظ تشکیلات سازمانی و اطلاعات نظامی برخوردار بوده و توانسته اند در طی ۱۳ روز مناطق نسبتا وسیعی را آزادسازی کنند.

اگرچه که مساحت منطقه قره باغ صرفاً ۴۴۰۰ کیلومتر مربع می‌باشد اما مساحت کل مناطق اشغال شده در هفت شهر اطراف آن کمی بیش از ۱۷ هزار کیلومتر مربع می باشد که ۲۰ درصد خاک جمهوری آذربایجان را شامل می شود.
با توجه به پیشروی های جمهوری آذربایجان می توان گفت که بیش از ۱۵ درصد مناطق مذکور آزاد شده است که مساحتی بیش از ۲۵۰۰ کیلومتر مربع را شامل می شود. این بدین معناست که منطقه‌ای حدود ۲۵۰ هزار هکتار هم اکنون در دست آذربایجان می‌باشد

@urasmid

@urasmid

 

تجهیزات منهدم شده جمهوری ارمنستان در جنگ ۱۳ روزه قفقاز 👆👆

گرافیک ارائه شده از سوی گروه تحلیلی clash report، تقریباً تمامی این تجهیزات نظامی توسط پهپادهای مسلح مورد استفاده جمهوری آذربایجان منهدم شده اند. 
در این گرافیک به ۳۴۷ قطعه جنگ‌افزار نظامی اشاره شده است که با احتساب قیمت آنها خسارت بیش از ۱ میلیارد دلاری به زیرساخت‌های نظامی ارمنستان وارد شده است. 

از سوی دیگر سایت تحلیلی آوراسیای روسیه تعداد تلفات نظامیان ارمنستان را بیش از ۴۰۰۰ نفر اعلام کرده که در میان آن ها نیروهای ویژه ارمنستان نیز به چشم می خورد. 
تصاویر گویای آن است که پهپادهای کوچک بایراکتار ساخت ترکیه سرنوشت جنگ در قره باغ را رقم زده است

@urasmid

@urasmid

 

توازن استراتژیک پس از دو قرن به هم خورده است (؟)

تحلیل استراتژیک :

اواخر قرن هجدهم میلادی شاهد برپایی توازن جدید در منطقه قفقاز بود.  روسها با تثبیت موقعیت خود و حضور در عرصه جهانی به عنوان یک قدرت اروپایی نوین برای گسترش مناطق تحت نفوذ خود و دسترسی به آبهای گرم از کوه های صعب العبور قفقاز شمالی گذشته و وارد خانات مسلمان نشین در قفقاز شدند. پس از شروع انحطاط نسبی در حکومت قاجاریه پس از مرگ آقا محمد خان قاجار نیروهای روسی پس از از یک جنگ طولانی مدت و مشقت بار توانستند طی تعهد نامه های گلستان و ترکمنچای مناطق شمالی رود ارس را به بخشی از خاک خود ضمیمه کنند. 
با وجود این که بیش از دویست سال از عهدنامه گلستان میگذرد هنوز هم توازن استراتژیک به نفع روس ها در منطقه رقم خورده است. در پی خلع قدرت ایجاد شده پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷،  سه جمهوری آذربایجان ارمنستان و گرجستان توانستند استقلال نسبی خود را در سال ۱۹۱۸ اعلام کنند. اما با تاسیس اتحاد جماهیر شوروی نظامیان روسها بار دیگر قفقاز را تحت اشغال خود درآورده و جمهوری های تازه تاسیس را تبدیل به بخشی از اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی کردند. در این راستا و در طول عمر ۷۰ ساله اتحاد جماهیر شوروی جابجایی های قومیتی و سرزمینی زیادی در داخل خاک امپراتوری سرخ صورت گرفت و یکی از مهمترین آنها جدا شدن کریدور زنگیلان در جنوب ارمنستان و جداسازی جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان بود.
روسها در طی حاکمیت دو قرن اخیر خود صرفاً بر فراسوی ارس حاکم نبوده و برای مدتی بر مناطق شمالی ایران و آذربایجان نیز حاکمیت خود را اعمال کردند. در این دوره آذربایجان ایران به مرکزیت تبریز صحنه مجاهدت مردمی علیه اشغالگری روس بود که صد البته روزهای خونی برای منطقه رقم زد. در تداوم این حاکمیت و پس از شعله ور شدن جنگ اول قره باغ در سال ۱۹۸۸ نیروهای روسیه با حضور در میادین جنگ و کمک تسلیحاتی و مستشاری توانستند نقاط استراتژیکی از جمهوری آذربایجان را جدا کرده و در اختیار ارامنه قرار دهند. پس از اعلام آتش بس در سال ۱۹۹۴ روسها در قالب تشکیلاتی موسوم به گروه مینسک سیاست‌های ضد آذربایجانی خود را ادامه داده و سی سال حالت "عدم راه حل" را به منطقه تحمیل کردند

اما جنگ ۱۳ روزه قفقاز که با آزاد سازی نزدیک به ۱۵ درصد مناطق اشغال شده در طی جنگ اول قره باغ همراه بود معادلات استراتژیک را گویا توانسته است جابجا کند. در این جنگ نسبتاً کوتاه مدت پیشروی نیروهای آذربایجانی با کمک مستشاری و نظامی ترکیه نسبتاً چشمگیر بود اما آنچه که آن را به لحاظ ژئوپلیتیک حائز اهمیت می کند حضور نیروهای روسی در قالب مستشاری و نیروهای شرکت خصوصی واگنر در جنگ قره باغ بود. 

پس از ۲۰۰ سال آذربایجانی ها برای اولین بار به توسعه ارضی پرداختند. اگرچه که مناطق آزاد شده طبق قرارداد ها و موازین سازمان ملل بخشی از خاک جمهوری آذربایجان می باشد اما در مدت یاد شده تمام آن در اختیار ارامنه بوده و منابع زیرزمینی و رو زمینی آن توسط ارامنه مورد استفاده قرار گرفته است. هم اکنون منطقه‌ای به وسعت ۲۵۰۰ کیلومتر جابجا شده است. اهمیت استراتژیک این پیشروی ها بدین معناست که نیروهای جمهوری آذربایجان نه تنها توانسته اند نیروهای ارمنستان را به عقب برانند بلکه توانستند آن را علیرغم فشارها و حضور روسیه در منطقه انجام دهند. بنابر تحلیل کارشناسان روسی پس از فروپاشی خط اول دفاعی ارمنستان و ضربات جدی به خط دوم، در صورت عدم اعلان آتش بس در طی ۳ روز مناطق آزاد شده به دست ارتش جمهوری آذربایجان می‌توانست به بیش از ۵ هزار کیلومتر مربع برسد و راه را برای ورود به عمق قره باغ هموار سازد.

بهره سخن: 
هر چند که آتش بس اعمال شده در نشست مسکو تامین کننده منافع جمهوری آذربایجان نمی باشد اما مطالعه آنچه که گذشت نشان می دهد که برای اولین بار پس از دویست سال توازن استراتژیک در قفقاز "علیه روسها" رقم خورده است. مطلبی که برداشت های بسیار مهمی برای استراتژیست های منطقه ای و فرامنطقه ای خواهد داشت.....

@urasmid

@urasmid

 

تشدید مواضع روسیه و ترکیه در قبال جنگ جدید قره باغ 

پس از سیزده روز درگیری خونبار میان نیروهای جمهوری آذربایجان و ارتش  ارمنستان در مناطق اشغالی قره باغ طرفین با دعوت روسیه بر سر میز مذاکره آتش‌بس نشستند. ناگفته نماند هیئت جمهوری آذربایجان بر سر میز مذاکره ای نشسته بود که گلهای روی میز بارنگ پرچم جمهوری ارمنستان تزیین شده بود و هیئت روسی و ارمنی با پرونده کاری قرمز و مشابه بر سر میز مذاکره حاضر شده بودند در حالی که پرونده کاری وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان سفید انتخاب شده بود ! 
کسانی که مسائل روسیه را دنبال می‌کنند به خوبی می‌دانند که نمادگرایی یکی از مسائل اصلی و مهم سیاستگذاری در روسیه می باشد...

علیرغم درخواست روسیه و ارمنستان برای توقف درگیری ها در همان ساعت های ابتدایی اعلان آتش بس، نیروهای ارمنستان با مشاوره نظامیان روسیه مناطق مسکونی و غیر نظامی جمهوری آذربایجان را با موشک‌های بالستیک هدف قرار دادند. از سوی دیگر خبرهای ضد و نقیضی درباره آزاد شدن شهر فضولی از ابتدای درگیری ها در خبرگزاری ها منعکس شده بود اما گفته می شود نیروهای جمهوری آذربایجان تاکنون نتوانسته اند وارد منطقه مذکور شوند،دلیل آن نیز حفاظت شهر فضولی از سوی نیروهای خصوصی روسیه موسوم به واگنر و پ ک ک می باشد. همچنین خبرگزاری های غیر رسمی حاکی از ارسال نظامیان لژیونر از سوی فرانسه به ارمنستان و به کارگیری آنها در خط مقدم فضولی می باشد، امری که نیاز به تایید دارد 

پس از گذشت سه روز از اعلان آتش بس و اعلام لغو شدن حالت جنگی از سوی مقامات جمهوری آذربایجان درگیری ها در دو نقطه جنوب و شمال غرب قره باغ شدت یافته است. وزارت امور خارجه روسیه درخواست جمهوری آذربایجان برای حضور ترکیه در مذاکرات و تحولات بعدی قره باغ را رد کرده است، در این راستا خلوصی آکار وزیر دفاع ترکیه در در تماس تلفنی با همتای روس خود از آنها خواسته است که نیروهای ارمنی را از مناطق اشغالی قره باغ خارج کنند. لحن تهدید آمیز وزیر دفاع ترکیه توجه ناظران سیاسی را به خود جلب کرده است.  نکته قابل توجه این است که نیروهای آذربایجان برای اولین بار وارد منطقه مرکزی قره باغ شده و با در دست گرفتن کنترل بخش هادروت حساسیت روس‌ها را بر انگیخته است. 

بهره سخن : 

علی رغم تلاش های دیپلماتیک برای برقراری امنیت در خط جبهه قره باغ تنش نه تنها رو به کاهش نبوده بلکه ابعاد فرا منطقی و جدی تری نیز به خود گرفته است. حضور نیروهای فرامنطقه‌ای رفته رفته بیشتر جنبه مطبوعاتی به خود می گیرد

@urasmid


@urasmid

 

عزم باکو برای پیشروی در جبهه قره باغ

با وجود اینکه الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان پس از نشست مسکو حالت جنگی در این کشور را خاتمه داده بود، با توجه به تداوم نقض آتش بس از سوی ارمنستان و استفاده از از سلاح های سنگین برای بمباران مناطق مسکونی، درگیریها در تمامی نقاط تماس ادامه داشته و بنابر سخنان وزارت امور خارجه ارمنستان دیروز ۱۳ اکتبر شاهد شدیدترین درگیری‌ها از تاریخ ۲۷ سپتامبر بوده است. 

پی نوشت و تحلیل: 

تحلیل سخنان امروز الهام علیف رئیس جمهور آذربایجان مبنی بر تداوم عملیات ارتش این کشور برای بازپس گیری تمامی مناطق اشغالی در قره باغ حاکی از شکست علنی مذاکرات می باشد. جمهوری آذربایجان هرگونه مذاکره برای آتش‌بس را برخلاف منافع ملی خود می‌بیند و در هر فرصتی از سکوت و بی تحرکی سازمانهای بین المللی مانند اتحادیه اروپا، سازمان ملل و گروه مینسک انتقاد می کند. 

اما آنچه که می توان از لابلای سخنان الهام علیف درک کرد این است که نقش ترکیه در تحولات مذکور روبه گسترش است و سخنان علیک به نوعی تداوم و ترجمه مواضع آنکارا میباشد. در یک بن‌بست دیپلماتیک وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد که حضور ترکیه در معادلات قفقاز و یا تشکیل سازوکار جدید بین‌المللی همانند گروه مینسک با مشارکت ترکیه را نمی پذیرد که این امر باعث خشم مقامات آنکارا به ویژه ملی‌گرایان این کشور شده است. تقریباً تمامی دولتمردان ترکیه از رئیس مجلس گرفته تا وزیر دفاع و شخص رئیس جمهور این کشور ضمن حمایت از جمهوری آذربایجان بر تداوم عملیات تاکید کرده‌اند. 

در این راستا از مسئله ای که توجه ناظران سیاسی را به خود جذب کرده است حضور عناصر پ ک ک در معادلات قفقاز و اشاره مستقیم رئیس جمهور آذربایجان به این مسئله است. الهام علیف در سخنان امروز خود به وجود کمپ‌های پ ک ک در مناطق مختلف قره باغ اشاره کرد و افزود پس از بازسازی منطقه این کمپ ها نیز منهدم خواهد شد، امری که به لحاظ گفتمانی با ادبیات سیاسی ترکیه همخوانی کامل دارد.
همچنین رئیس جمهور آذربایجان از آزادسازی بخش قابل توجهی از مناطق درگیری خبر داده است که به گفته وی در وقت مقتضی اعلام خواهد شد


@urasmid


@urasmid

 

انتخابات آمریکا و تنش قفقاز

تا انتخابات سراسری ریاست جمهوری آمریکا چند هفته‌ای بیش باقی نمانده است، دونالد ترامپ و جو بایدن نامزد مطرح حزب جمهوریخواه و دموکرات در حالی خود را برای رقابت بزرگ آماده می کنند که برنامه های آنها برای دوران تصدی گری ریاست جمهوری قابل درک تر میشود. نکته‌ای که با تحولات منطقه اوراسیا به ویژه تنش جاری قفقاز مطرح شده است بیانات جو بایدن خطاب دونالد ترامپ درباره کم کاری آمریکا در دیپلماسی قفقاز می باشد. 

پی نوشت و تحلیل: 

جو بایدن نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از سیاستهای ترامپ در قفقاز انتقاد کرده و از کم کاری آمریکا در میز دیپلماسی سخن گفته است. به گفته وی آمریکا میز مذاکره و دیپلماسی را به روسیه واگذار کرده است و از طرفی گفته است که ارمنستان باید بداند که تا ابد نمی‌تواند قره باغ را در کنترل خود داشته باشد. 
اگرچه جو بایدن ضمن انتقاد از سیاست‌های آمریکا و تحویل میز مذاکره و میدان به روسیه انتقاد کرده و به طور ضمنی به حق و حقوق آذربایجان در منطقه قره باغ اشاره کرده است اماباید اشاره داشت که جو بایدن روابط تنگاتنگی با لابی قدرتمند ارامنه در آمریکا دارد و در تدوین سیاست خارجی خود ترکیه را به باد انتقاد می گیرد، به گونه ای که تدوین کنندگان سیاست خارجی ترکیه در پی پی ریزی سیاست‌های نوین و تهاجمی تر در صورت برگزیده شدن جو بایدن در انتخابات می باشند. با توجه به اینکه ترکیه خواسته یا ناخواسته بخشی از تحولات قفقاز می باشد،سخنان جو بایدن صرفاً جنبه انتقاد از رقیب انتخاباتی خود را دارد و در صورت انتخاب به عنوان ریاست جمهوری آمریکا روابط خود با ارامنه قفقاز را تقویت خواهد کرد.

@urasmid

@urasmid

 

روسیه و ترکیه، دوست یا دشمن ؟

در سیاست بین الملل به معنای واقعی کلمه دوست یا دشمن وجود ندارد و هیچ دوستی و هیچ دشمنی ابدی نمی باشد. بدون شک یکی از پیچیده‌ترین روابط بین دولی در عصر جدید روابط میان ترکیه و روسیه می باشد. وزیر امور خارجه روسیه سرگئی لاوروف دیروز اعلام کرد که ترکیه متحد استراتژیک ما نیست و صرفاً یک شریک (partner) برای ماست.
 اما این به چه معنا می باشد ؟

در سیاست بین‌الملل اتحاد استراتژیک بازه نسبتا گسترده ای از روابط را در بر میگیرد که در کنار همکاری های سیاسی و اقتصادی، همکاری های امنیتی و نظامی ابعاد برجسته ای به خود می گیرد. این نوع اتحاد معمولاً در میان کشورهایی صورت می‌گیرد که پیوستگی و وابستگی زبانی یا دینی دارند، نمونه بارز آن اتحاد استراتژیک میان روسیه و ارمنستان و در سوی دیگر اتحاد استراتژیک میان ترکیه و جمهوری آذربایجان می باشد. در این معادله دو کشور روسیه و ترکیه خود را متعهد به تامین امنیت ارمنستان و جمهوری آذربایجان می بینند و طبق مفاد عهدنامه هایی که امضا کرده‌اند در صورت تهدید تمامیت ارضی یکی از کشورها طرف دیگر معاهده نیز برای دفاع فعال خواهد شد. 
ناگفته پیداست که روابط میان ترکیه و روسیه نمی‌تواند اتحاد استراتژیک باشد اما این بدین معنا نیست که این دو کشور شریک خوبی نمی باشند.

دلایل واگرایی: 

ترکیه و روسیه وارث امپراتوری هایی هستند که بر سرزمین های وسیع تری از حالت کنونی خود حکم رانده اند و زمزمه‌هایی مبنی بر گرایش دو کشور برای بازگشت به دوران اوج خود در جریان است. روسیه تحت رهبری پوتین به همان اندازه میخواهد ابهت اتحاد شوروی را احیا کند که اردوغان می خواهد عظمت امپراتوری عثمانی را احیا کند. اما دو کشوری که وارث دو تمدنی نیز می باشند که تاکنون ۱۲ بار به شدیدترین شکل ممکن با هم جنگیده اند و تاریخ مشترک آنها مملو از روزهای جنگ و خونبار می‌باشد. بر این اساس هم اکنون نیز بازه ای به طول ۲۵۰۰ کیلومتر از تنش قفقاز گرفته تا بیابان های گرم لیبی به عرصه زورآزمایی ۲ کشور مذکور تبدیل شده است. از یک سو روسیه ترکیه را متهم می‌کند که در جمهوری های ترک نشین این کشور فعالیت اطلاعاتی دارد و در بالکان نیز رقابت به شکلی آرام اما تنش زا به پیش می رود. روسیه ترکیه را متهم کرده است که این کشور در مناطق مسلمان نشین بالکان حضور و نفوذ جدی دارد و این امر در تضاد با منافع روسیه به ویژه بر سر محدود کردن متحد استراتژیک روسیه یعنی صربستان می باشد. رقابت این دو کشور در آسیای میانه نیز شکل جدی تری به خود گرفته است، استراتژیست های روس بر این باورند که ترکیه آرام و بی صدا وارد حیاط خلوت و حوزه نفوذ روسیه در قفقاز و آسیای مرکزی شده است و با توجه به قرابت زبانی و دینی ملل حاضر در مناطق یاد شده حضور ترکیه یک تهدید بالفعل برای منافع روسیه می باشد.
از سوی دیگر ترکیه نیز حضور نیروهای روسیه در سواحل سوریه و نقش روز افزون این کشور در تحولات خاورمیانه مرکزی را تهدیدی برای خود می بیند. همچنین ترکیه روسیه را به جانبداری از ارمنستان و تهدید منافع آذربایجان در منطقه قفقاز متهم می کند. همچنین ترکیه بر این باور است که تنش موجود در شرق مدیترانه پایه اقتصادی دارد و از آنجایی که روسیه در این مناطق دارای خط ساحلی نمی باشد حضور سیاسی و اخیراً نظامی این کشور در لیبی امری توسعه طلبانه است.

دلایل همگرایی و شراکت: 

ترکیه یک مسیر امن برای صادرات گاز روسیه به اروپا بوده است. موقعیت استراتژیک ترکیه و در اختیار داشتن تنگه استراتژیک استانبول شاهراه اصلی تجارت خارجی روسیه و به نوعی راهی برای بازشدن روسیه به مدیترانه و اروپا می باشد، امری که در تدوین سیاست خارجی روسیه نسبت به ترکیه همیشه در مرکز توجه بوده است. همچنین ترکیه و روسیه شریک مهمی در معادلات ضد غربی و آمریکایی نیز می باشند، این دو کشور سردمداران مبارزه با سلطه دلار در جهان و استفاده آمریکا از دلار به عنوان یک سلاح برای تهدید اقتصادی سایر کشورها هستند و هر دو کشور به صورت آرام اما پیوسته برای حذف دلار از مبادلات جهانی تلاش می کنند. از سوی دیگر ترکیه به دلیل تنش های اخیر با مجموعه غرب و تحریم تسلیحاتی شراکت در پروژه های نظامی روسیه را امری راهبردی برای خود می‌بیند و خرید سامانه ۴۰۰ بارزترین مثال عینی این شراکت می باشد. روسیه هم اکنون در حال ساخت و تکمیل یک نیروگاه اتمی در ترکیه می باشد و متعهد به انتقال فناوری ساخت راکتور و نیروگاه هسته‌ای به ترکی شده است، به گونه‌ای که ۵۰۰ متخصص ترکیه هم اکنون در حال همکاری با روسیه برای ساخت نیروگاه دوم توسط خود ترکها میباشند. لیست همکاری میان ترکیه و روسیه لیستی نسبتاً بلند بالا می باشد، سالیانه بیش از پنج میلیون توریست میان دو کشور تبادل می شود که به لحاظ تبادل فرهنگی می توان گفت که در دنیا کم نظیر است. روسیه بزرگترین تامین کننده منابع انرژی ترکیه بوده و

در مقابل نیز ترکیه یکی از بزرگترین تامین کنندگان مواد غذایی روسیه می باشد،امری که باعث پدید آمدن تبادل تجاری نزدیک به ۳۰ میلیارد دلار در سال برای دو کشور شده است.

بهره سخن: 

همانگونه که سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه اعلام کرده روسیه و ترکیه نمی توانند اتحاد استراتژیک داشته باشند چرا که پیش زمینه فرهنگی تاریخی و نظامی و مهمتر از همه حضور ترکیه در اتحاد نظامی ناتو چنین اتحادی را علناً ناممکن می سازد، اما پروژه های بی شمار میان دو کشور از ساخت راکتور هسته‌ای گرفته تا ساخت واکسن مشترک شراکت مثال زدنی برای دو کشور به ارمغان آورده است.

@urasmid


@urasmid

 

چرایی موفقیت پهپاد بایراکتار و ابهامات جنگ قفقاز (مهم)

ورود پهپادهای مسلح به عرصه درگیری، معادلات جنگ به ویژه در در سالهای اخیر را از اساس دگرگون کرده است. یکی از مهمترین و بارزترین مثال های آن به کارگیری پهپادهای مسلح بایراکتار از سوی ترکیه می باشد. شاید این پهپادها برای این مشهور شدند که در خاورمیانه و مرکز تنش ها به کار گرفته شده اند اما آنچه که عیان است این است که این پهپاد کوچک توانسته است سرنوشت ۳ جنگ در لیبی ادلب سوریه و قفقاز را رقم بزند. 

سوال اینجاست که با وجود این که هیچ پهپادی رادار گریز نیست و پهپاد ها معمولا سرعت کم و قدرت مانور ضعیفی دارند چرا و چگونه پهپاد بایراکتار توانسته است چنین موفقیت نظامی کسب کند؟ این پهپاد چگونه توانسته است دهها سیستم پدافند موشکی و ضد هوایی مانند پانتسیر و حتی اس ۳۰۰ را شکار کند؟
 اصولاً یک پهپاد میتواند به راحتی از سویی پدافندهای ضد هوایی و جنگنده ها شکار شود. اگرچه که مواد به کار رفته در ساخت بدنه پهپاد بایراکتار تا حدودی خاصیت رادار گریزی دارد و به اصطلاح نظامی سطح مقطع راداری بسیار کمی دارد، اما دلیل اصلی موفقیت این پهپاد مواد به کار رفته در آن نمی باشد. 
دو دلیل برای این امر قابل ذکر است:


۱. سامانه های شکار شده از سوی پهپاد بایراکتار تکنولوژی ضعیف و قدیمی دارند،سیستم های مذکور برای موشک‌ها و هواپیماها طراحی شده و قادر به ردیابی اجسام کوچک با سرعت کم مانند پهپاد بایراکتار نمی باشند. این مسئله تا حدودی درست است اما تمامیت موضوع را تشکیل نمی دهد

۲. موضوع اصلی که به واقعیت نیز نزدیک تر است این است که پهپاد بایراکتار به تنهایی وارد میدان نمی شود و تحت حمایت ۲ سیستم حمایتی پیچیده ساخت ترکیه میباشد. قبل از فعالیت پهپاد بایراکتار، سیستم جنگ الکترونیک کورال Koral به عنوان یک اختلال گر شروع به فعالیت کرده و تمامی سامانه ها را کور میکند، به گونه‌ای که پهپاد بایراکتار فقط شکار می کند. سیستم دیگری که مکمل و نوع پیشرفته کورال می باشد سیستم جنگ الکترونیک redet 2 می باشد که علاوه بر کور کردن سامانه ها، توانایی تشخیص جنگ افزارهای خودی از دشمن را دارد،شاخصه ای که در سیستم کورال موجود نمی باشد. سیستم دیگری نیز از سوی شرکت هوافضای ترکیه در حال تکمیل می باشد که به عنوان پوششی جامع برای کل نیروی هوایی دریایی و زمینی ترکیه عمل خواهد کرد و در نوشته های بعدی به آنها خواهیم پرداخت، ظاهراً تاکنون این سیستم عملیاتی نشده است.
به کارگیری سیستم کورال و ردت در جنگ ادلب برای اولین بار تست شد و با موفقیت صد درصدی مواجه شد،امری که باعث شگفتی متخصصان ترکیه نیز شد. اما مسعله اصلی اینجاست که سیستم های مذکور در اختیار ارتش ترکیه می باشد و تا کنون هیچ نشانه‌ای مبنی بر حضور آنها در جمهوری آذربایجان دیده نشده است و دلیل موفقیت چشمگیر  پهپاد بایراکتار هنوز در حاله ای از ابهام می باشد....

@urasmid


@urasmid